Wouter Rotteveel is sinds kort aan het werk als verpleegkundige in Tamale West Hospital. Hij schrijft uitgebreid over zijn ervaringen op zijn eigen weblog. Hier een treffend stukje uit zijn bijdrage van enige dagen geleden:
“We zijn eindelijk bij het ziekenhuis gearriveerd, lopen naar het kantoortje en kloppen aan. Zodra we binnen komen valt het gelijk op dat er geen haan naar gekraaid heeft dat we anderhalf uur later dan gepland zijn. Ik stel me voor aan de Nursing Manager en het lijkt een erg aardige vrouw te zijn. Ze zegt dat ik een stage ga lopen waarin ik roteer over verschillende afdelingen van het ziekenhuis en zegt dat ik op elke afdeling een mentor toegewezen krijg. Het komt allemaal erg goed georganiseerd over. Later zal ik ervaren dat dit in de praktijk toch nét ietsje anders werkt.
Zodra de formaliteiten achter de rug zijn begint er een uitgebreide rondleiding. Een verpleegkundige van de Medical Ward Male neemt me mee het terrein over. Terrein inderdaad want elke afdeling (ward) blijkt een ander gebouwtje te zijn. Hij vertelt me dat deze gebouwen vroeger barakken zijn geweest. De rondleiding begint op de OPD (outside patient department), de afdeling waar ik vanaf morgen de eerste maand zal gaan doorbrengen. Zodra we deze afdeling binnen lopen merk ik hoe verschillend een ziekenhuis er hier uitziet met Nederland. Maar misschien moet ik het ook niet met elkaar vergelijken?”
Je kunt zijn belevenissen volgen op “Wouter lives in Tamale“.